علایم نگارشی
نشانه گذارى
1. نام و شکل علامت: نقطه (.)
وظیفه : درنگ کامل
موارد کاربرد:
1 . در پایان جمله هاى کامل خبرى یا انشایى.
جمله هاى خبرى حاوى سؤال نیز همین گونه اند.
2. پس از پایان یافتن پی نوشت هاى ارجاعى یا تفصیلى.
3 . پس از نشانه هاى اختصارى.مثال:دکتر.ر
4. پس از شماره ردیف رقمى یا حرفى.مثال:
نکته: در میان جمله هاى مرکّب، هرگز نباید نقطه را به عنوان نشانه مکث کامل نهاد.
2. نام و شکل علامت: بند، ویرگول، کاما (،)
وظیفه: درنگ کوتاه
موارد کاربرد:
1. میان جمله هاى پایه و پیرو.
2. قبل و بعد از بدل، اگر بدل در میان جمله باشد.
3. بین همه واحدهاى هم اِسناد:
در همه چیز به پدرش همانند بود: سخن گفتنش،سکوتش، راه پیمودنش، نورى که از چشمانش فرا مى تابید، ..
.
4. براى ساده سازى فهم جمله.
5. بین بخش هاى مختلفِ نشانى اشخاص و اماکن; و میان اجزاى پس از نام مأخذ در نشانى مآخذ:
«بهاءالدّین خرّمشاهى: «حافظ نامه»، ج1، شرکت انتشارات علمى و فرهنگى،1366، ص 52.»
شش. بعد از فعل وصفى.
3. نام و شکل علامت: نقطه بند، نقطه ویرگول، (;)
وظیفه : درنگ متوسّط
موارد کاربرد:
1. جدا کردن بخش هاى مستقلّ یک جمله طولانى.
دو . پس از مناداى ادامه دار:
«اى خدا; اى یار محرومان!»