مولا

نامگذاري شب قدر

در اينکه چرا اين شب را شب قدر ناميده اند مفسران قرآن کريم با کمک از خود قرآن و استمداد از احاديث معصومين مطالب و دلايل زيادي آورده اند که مهمترين آنها بدين شرح است:

1- شب قدر يعني شب بزرگ و با عظمت و چون اين شب، شب شريفي است به آن شب قدر مي گويند؛ يعني شبي که صاحب قدر و منزلت و شرافت است. از لحاظ لغوي نيز، در قرآن کريم « قدر» به معناي منزلت و بزرگي خداوند عالم آمده است و مي خوانيم: «ما قدروا لله حقّ قدره»[5]. يعني آنان عظمت خداوند را نشناختند. همچنين، رمز  بزرگي و عظمت شب قدر در خود سوره قدر، نيز  بيان گرديده و مي فرمايد: «شب قدر، از هزار ماه بهتر است.»

2- چون در اين شب، فرشتگان بسياري به زمين مي آيند زمين تنگ مي گردد، لذا آن را شب قدر ناميدند، زيرا« قدر» به معناي «ضيق و تنگي» نيز مي باشد.

3- يکي ديگر از معاني «قدر»، «تقدير و سرنوشت» است و در اين شب، امور بندگان تا سال آينده مقدّر مي گردد. تفسير برهان از امام باقر (ع) روايت مي کند که: «در شب قدر، هر امري از امور بندگان تا شب قدر سال آينده معين مي گردد، از خير و شر، طاعت و معصيت، ولادت و مرگ و روزي موجودات و هرآنچه در آن سال مقدّر گشته حتمي است و خداوند را در آن مشيت است».

4- علت ديگر اين نامگذاري اين است که قرآن با قدر و منزلت بر پيامبر والا قدر و براي امت با قدر و ارزش، به واسطه ملکي صاحب قدر نازل گرديده است.

5- گاه نيز گفته اند: شبي است که مقدر گرديده تا قرآن در آن نازل شود.

6- يا از آن رو که هرکس اين شب را زنده بدارد و احياء نگهدارد صاحب قدر و منزلت مي گردد، به ليله القدر معروف شده است.